นี่เป็นวิธีที่ดังกึกก้องและยากลำบากบนโลกของเรามีผู้หิวโหยมากกว่า923 ล้านคนมากกว่า 75 ล้านคนในปี 2550 เนื่องในโอกาสวันอาหารโลกที่ผ่านมามีการสำรวจเกี่ยวกับผลกระทบของการขาดอาหารทั่วโลก โลกที่พัฒนาโดยซิกมาทู ด้วยการสัมภาษณ์เกือบ 60,000 ครั้งใน 56 ประเทศข้อสรุปที่สำคัญคือ 19% ของประชากรไม่ได้มี 'อาหารบ่อยหรือบางครั้ง'
ความคิดที่ว่าความหิวเป็นปัญหาเฉพาะในโลกที่สามนั้นถูกลบด้วยการตีด้วยปากกาในการศึกษาครั้งนี้ ไม่จำเป็นต้องไปไกลมากนักเนื่องจากมีประเทศในยุโรปในเขตภาคกลางและตะวันออกเช่นรัสเซียมาซิโดเนียยูเครนหรือตุรกี แคเมอรูนเป็นประเทศที่มีปัญหาการขาดแคลนอาหารมากที่สุดเนื่องจาก 55% ไม่มีอาหารเพียงพอในปีที่แล้ว ปากีสถานเข้ามาเป็นที่สองโดย 53% ของประชากรในสถานการณ์เดียวกันตามด้วยไนจีเรีย (48%), เปรู (42%) และฟิลิปปินส์ (40%)
อย่างไรก็ตามในปีที่ผ่านมาและเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของราคาอาหารที่มีการเติบโตอย่างค่อยเป็นค่อยไปของการกีดกันอาหารได้รับการปฏิบัติ ตัวอย่างเช่น 15% ของชาวอังกฤษยอมรับในการสำรวจครั้งนี้ว่าพวกเขาไม่ได้กินทุกวันเหมือนกันที่เกิดขึ้นในกรีซ (13%) และโปรตุเกส (10%) ความจริงก็คือมันทำให้เราคิดและให้คุณค่ากับสิ่งที่เรามี
