สารบัญ:
สภาระหว่างประเทศเพื่อการสำรวจทะเล (ICES) เพิ่งแจ้งข่าวร้ายสำหรับโลกการประมงและการกิน: หากการตกปลาซาร์ดีนไม่ได้ถูกขัดจังหวะโดยสิ้นเชิงตั้งแต่มกราคม 2561 ในน่านน้ำของ Cantabrian และมหาสมุทรแอตแลนติก ปลาอาจเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์
การ จำกัด โควต้าการจับปลาที่พัฒนามาจนถึงตอนนี้ไม่ได้ผล นักวิทยาศาสตร์ทื่อ: ถ้าเราไม่หยุดปลาซาร์ดีนในสเปนและโปรตุเกส … พวกมันจะจบลงด้วยราคากุ้งก้ามกราม
ปลาซาร์ดีน "จับศูนย์" ในปี 2018
รายงานที่ออกโดยคณะวิทยาศาสตร์ - ที่ปรึกษาคณะกรรมาธิการยุโรป - ออกจากห้องไม่ต้องสงสัย: สำรองปลาซาร์ดีนกำลังตกอยู่ภายใต้ข้อ จำกัด ที่น่าตกใจดังกล่าวว่าหากการตกปลาของพวกเขาไม่ได้หยุดทำงาน
สิ่งนี้หมายความว่า? ที่อาจมีเวลาเมื่อสูตรปลาซาร์ดีนที่เราเสนอให้คุณเป็นเรื่องของอดีต หรือจะจ่ายในราคาของกุ้งก้ามกราม
น่านน้ำของทะเลกันตาเบรียและไอบีเรียแอตแลนติคอยู่ภายใต้ข้อ จำกัด ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาโดยมีข้อ จำกัด พิเศษมาตั้งแต่ปี 2555 เพื่อให้แน่ใจว่าจะได้รับการบำรุงรักษา
แต่ข้อตกลงระหว่างสเปนและโปรตุเกสที่มีแผนการจัดการประมงแบบควบคุมไม่ได้ทำหน้าที่อนุญาตให้ต่ออายุปลาซาร์ดีน
จนถึงขณะนี้ทั้งสองประเทศร่วมกัน 17,000 ตันต่อปี นี่หมายถึงการเพิ่มขึ้น 21% สูงกว่าขีด จำกัด ที่ยุโรปกำหนดไว้ในปี 2559 (14,000 ตัน) ซึ่งล็อบบี้ประมงสามารถเจรจาต่อรองได้
จากข้อมูลของ ICES ธนาคารซาร์ดีนได้เห็นจำนวนปลาที่ลดลงในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาจำนวนสิ่งมีชีวิตต่อหน่วยพื้นที่ของพวกเขาลดลงและทรัพยากรประมงเกินความเป็นจริง
แม้ว่าจะมีการกำหนด"ศูนย์การจับปลา" ในปี 2561การกู้คืนปลาซาร์ดีนภายในปี 2562 ก็ไม่สามารถรับประกันได้เช่นกันและเรือของ Cantabrian, Northwest และอ่าวCádizจะได้รับผลกระทบ
การประเมินในแง่ร้ายที่สุดระบุว่าอาจใช้เวลา 15 ปีในการกู้คืนระดับที่ยอมรับได้ของปลานี้
แม้ว่ารายงานฉบับนี้จะไม่มีผลผูกพัน แต่เป็นเพียงข้อเสนอแนะ แต่คณะกรรมาธิการยุโรปใช้คำแนะนำของ ICESในการตัดสินใจเกี่ยวกับคำสั่งการจัดการการประมงในอนาคต
ในขณะที่โปรตุเกส (ผู้บริโภคที่ใหญ่ที่สุดของปลาซาร์ดีนในยุโรป) ได้ชี้ให้เห็นแล้วว่า"ศูนย์การประมง" สำหรับปลาซาร์ดีนไม่ได้เป็นตัวเลือก ในไม่ช้าเขาจะพบกับสเปนและคณะกรรมาธิการยุโรปเพื่อเจรจาข้อ จำกัด ของการจับปลาแบบควบคุม
นอกจากนี้ยังเสนอมาตรการบรรเทาภัยพิบัติด้านสิ่งแวดล้อมการสนับสนุนการวิจัยปลาซาร์ดีนเพื่อค้นหาสิ่งที่มีผลต่อการผสมพันธุ์และการเจริญเติบโตการห้ามการจับปลาในธนาคารตัวอย่างเล็กและการพัฒนานโยบายการแพร่กระจาย
ทะเลของเราไม่ใช่สิ่งเดียวที่ได้รับผลกระทบจากปรากฏการณ์นี้ ในความเป็นจริงตั้งแต่ปี 2015 ชายฝั่งตะวันตกของสหรัฐอเมริกาและการตกปลาซาร์ดีนในมหาสมุทรแปซิฟิกได้รับผลกระทบจากปัญหาเดียวกัน
การเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศของน้ำการตกปลามากเกินไปและความผันผวนตามธรรมชาติในธนาคารปลาซาร์ดีนทำให้เกิดการตกปลาในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาจนถึงจุด จำกัด การตกปลา เป็น ปีที่สามระหว่างแคนาดาและเม็กซิโก
