มีพื้นผิวมากมายที่สามารถทำหน้าที่เป็นผืนผ้าใบของศิลปินบางคนได้ศึกษาและอื่น ๆ ที่ได้ทำการปรับปรุงเช่นสิ่งที่ฉันนำเสนอในวันนี้และนักออกแบบกราฟิกได้ใช้เป็นผ้าใบชั่วคราวเพื่อพัฒนาการสร้างสรรค์ของพวกเขา
หนึ่งในรูปแบบของตัวเองและด้วยลวดลายที่แตกต่างกันในแต่ละความจริงก็คือกล้วยยืมตัวเองไปวาดภาพในเปลือกและพิสูจน์เรื่องนี้ที่มีเหล่าศิลปินสามคนที่จับงานของพวกเขาบนพื้นผิวของผลไม้เพื่อให้พวกเขาหลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ หายไป
นี่เป็นกรณีของMatt Robinsonศิลปินชาวอังกฤษและนักออกแบบกราฟิกที่เจาะรูเล็ก ๆ บนพื้นผิวกล้วยด้วยหมุดนิรภัยหรือมีดผ่าตัด การเจาะนี้ช่วยให้อากาศไปถึงผลไม้ได้และส่วนที่เป็นรูพรุนของเปลือกจะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล
ที่มีผลงานคลาสสิกมากขึ้นเราจะพบฟิลแฮนเซนกล้วย“รอยสัก” จาก "การสร้างอดัม" ของ Michelangelo ผ่าน Degas, Boticelli ถึง Van Gogh ทุกอย่างมีสถานที่ในศิลปะชั่วคราวของศิลปินคนนี้ที่ทำงานด้วยหมุดตามเทคนิคที่คล้ายคลึงกับ Pointillism เพื่อสร้างภาพวาดของเขา ในผิวของผลไม้ใกล้กันมากที่ให้ความรู้สึกสมจริง
อีกหลายเมืองที่เป็นงานของMarta Grossiนักออกแบบชาวอิตาลีผู้อาศัยอยู่ในฮ่องกงทำให้เธอสร้างสรรค์ในสไตล์กราฟฟิตีมากขึ้นด้วยการวาดรูปแบบที่เรียบง่ายและซ้ำซากซึ่งเธอถ่ายภาพด้วยโทรศัพท์มือถือของเธอแล้วหายไปหลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมง อย่างที่ผู้เขียนบอกว่าพวกเขาทำอาหารเช้าในวันถัดไปดังนั้นกราฟฟิตีของพวกเขามีชีวิตอยู่เพียงแค่คืนเดียว
ดีงานชั่วคราวเหล่านี้ในกล้วยเช่นเดียวกับศิลปะทุกอย่างอาจเป็นที่ชื่นชอบมากขึ้นหรือน้อยลง แต่ฉันต้องยอมรับว่าจินตนาการและทักษะไม่ขาดเพื่อจับ "ภาพวาดขนาดเล็ก" เหล่านี้บนพื้นผิวของผลไม้ทั่วไปนี้
